Mahdi vraagt met aandrang om hongerstaking te stoppen

De voorbije maanden is er tussen Staatssecretaris voor Asiel en Migratie, Sammy Mahdi, en vertegenwoordigers van sans papiers overleg geweest over de situatie van mensen zonder papieren. Hij heeft op verschillende tijdstippen mensen ontmoet op het terrein en op zijn kabinet. Hij blijft ook vandaag open staan voor dialoog. “Ik maak mij zorgen over de mensen die in hongerstaking zijn gegaan om papieren op te eisen. Dit is gevaarlijk voor hun gezondheid en kan op lange termijn ernstige gevolgen hebben. Ik blijf met aandrang vragen om de hongerstaking te stoppen. Dit zal niet helpen voor hun concrete situatie,” aldus Mahdi.  

Voor Mahdi is het vooral van belang dat mensen correcte informatie krijgen over regularisatie. Het migratiebeleid bestaat uit regels. De regularisatie is een uitzonderingsprocedure en moet dat blijven. Criteria instellen maakt dat je altijd mensen hebt die ook opnieuw uit de boot gaan vallen. Elk dossier wordt individueel behandeld want elke situatie is anders. Een individuele behandeling is een menselijke behandeling. Een beslissing om collectief af te wijken van de regels en mensen papieren te geven die hier al jaren onwettig verblijven, komt neer op een collectieve uitholling van het recht op internationale bescherming en de bestaande legale migratiekanalen. Mahdi heeft begrip voor de frustratie van veel mensen zonder papieren dat de behandeling van hun individuele aanvraag tot regularisatie veel te lang duurt. De behandeling van de dossiers moet absoluut korter om de ellenlange onzekerheid weg te nemen. Daarom investeert deze overheid in het asiel en migratiebeleid en in extra personeel, onder andere bij de Dienst Vreemdelingenzaken.  

De regularisatierondes van 2000 en 2009 hebben de situatie op het terrein niet verbeterd. Om de tien jaar is er een nieuwe generatie die hier lang genoeg is gebleven en een regularisatieronde eist. Dat betekent dat mensen hier heel lang onwettig kunnen verblijven en niet genoeg opgevolgd worden. Het is de doelstelling daar beter te doen. Een aanklampend beleid waarin niemand los gelaten wordt.  

“ Als je dit toelaat, dan geef je aan iedereen die een bevel krijgt om het grondgebied te verlaten het signaal dat ze daar geen gevolg aan moeten geven en lang genoeg moeten wachten in onwettig verblijf. Het antwoord op een regularisatie zal nooit voor iedereen positief zijn en het zal altijd hard aankomen voor wie een nee krijgt op de vraag. Ik wil mensen die een negatief antwoord krijgen ondersteunen en werken aan hun toekomst in hun herkomstland,” besluit Mahdi.